Τις τελευταίες μέρες διαβάζω όλο και πιο συχνά άρθρα και κείμενα για το ελληνικό καλοκαίρι που χάθηκε στη σκόνη, για την ανάπτυξη που το πήρε μέσα από τα χέρια μας, για την απόλυτη τουριστικοποίηση που μας έκλεψε τις καλοκαιρινές μας αναμνήσεις, από ‘δω το καλοκαίρι που πλενόμαστε με το λάστιχο στην αυλή, από ‘κει το καλοκαίρι της αυθεντικής χωριάτικης, μνήμες νοτισμένες σε ζουμιά καρπουζιού, κι ύστερα ήρθαν οι «βάρβαροι» και γέμισαν οι παραλίες ξαπλώστρες και ακρίβυναν τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και εκτινάχθηκαν οι τιμές των καταλυμάτων και, γενικώς, το καλοκαίρι δεν ήταν αυτό που ήταν, αυτό που ξέραμε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή