Οι προσθήκες στον νόμο Φλωρίδη για την ενδοοικογενειακή βία ήταν, για μένα, το πιο ευχάριστο πράγμα που έχει ανακοινώσει αυτή η κυβέρνηση. Επιτέλους, όποιος σηκώνει χέρι θα μπαίνει μέσα κανονικά. Σκληρό μέτρο, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά μόνο αυτός ο τρόπος υπάρχει, αν θέλουμε να ελέγξουμε το φαινόμενο. Ωραία η ενημέρωση, οι διακηρύξεις και τα δάκρυα, χωρίς τιμωρία όμως δεν γίνεται τίποτα. Μόνο την περασμένη Τετάρτη, έλεγε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη σε συνέντευξή του, είχαμε 70 συλλήψεις για αδικήματα παρόμοια με εκείνο του Απόστολου Λύτρα. Ο δε μέσος όρος είναι 30 συλλήψεις κάθε μέρα. (Δεν είμαι βέβαιος αν τα στοιχεία είναι πανελλαδικά, αλλά το ελπίζω…) Και δεν μιλάμε για σπρωξίματα, απειλές και πράξεις εκφοβισμού, αλλά για κανονικούς ξυλοδαρμούς. Από αυτούς που στέλνουν το θύμα στο νοσοκομείο. Καιρός ήταν, λοιπόν, να βγει και το μπαστούνι. Διότι, όπως συμβούλευε ο σοφός Τέντι Ρούσβελτ, «speak softly and carry a big stick». Μίλα όμορφα και ήρεμα, κράτα όμως και ένα μεγάλο μπαστούνι.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ