Παράξενη τάση αυτή και δεν ξέρω αν εντάθηκε λόγω καύσωνα ή αποτελεί όντως σοβαρή τάση και άρα οφείλουμε να την ψηλαφήσουμε. Να ακυρώσουμε τον Μ. Καραγάτση λέει ως σεξιστή, πατριαρχικό, τύραννο. Να μην εκπέσουμε στη λατρεία της φτηνής του λογοτεχνίας. Να ξαναδούμε τις παλινωδίες του Χατζιδάκι. Να μην αφεθούμε στη δογματική αποδοχή για τον Ελύτη ή τον Καρούζο. Να είμαστε επαρκώς θαρραλέοι για να δούμε πως η Ιλιάδα ήταν έπος φρίκης και αποθέωσης της βίας. Να πολεμήσουμε καθετί του Μπουκόφσκι, αυτού του κυνικού του εφήμερου του έρωτα. Να μη χαριστούμε στη Λολίτα του Ναμπόκοφ. Κάθε έργο, να το διαβάσουμε με τα εργαλεία του σήμερα. Με τα όρια του παρόντος. Με τις κατακτήσεις που έχουμε και που διαμορφώνουν έναν νέο αυστηρό κανόνα για έργα που παρήλθαν και είχαν μια άκριτη αποδοχή. Μα ναι. Να ξαναδιαβάσουμε στοχαστικά και κριτικά τα πάντα. Τα ίδια τα κλασικά έργα το θέτουν νομίζω ως όρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή