Κοίτα να δεις που λέγαμε ότι οι ευρωεκλογές δεν θα επηρέαζαν άμεσα το πολιτικό σκηνικό. Οτι θα ήταν, απλώς, μια καταγραφή δυνάμεων, μία αποτύπωση της δυναμικής των κομμάτων and that’s all folks. Και τρεις εβδομάδες μετά εγώ ψάχνω, εσύ ψάχνεις, αυτοί ψάχνουν. Το οτιδήποτε. Αρχηγό, ιδεολογία, «οδικό χάρτη», πειστικό αφήγημα, τις διαδρομές του μαύρου χρήματος, κάτι ψιλά που είχαν ξεμείνει στο συρτάρι, ένα φύλλο της «Αυγής» να ‘χουμε να θυμόμαστε. Και τα κόμματα να μην ασχολούνται το ένα με το άλλο, έτσι όπως είθισται να συμβαίνει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ισα ίσα σηκώνουν το κουρτινάκι, ρίχνουν μισή ματιά τι συμβαίνει στους απέναντι και μετά συνεχίζουν την εσωτερική κλωτσοπατινάδα. Αυτά πλέον δεν είναι κόμματα. Οικογενειακές ιστορίες είναι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή