Την προηγούµενη εβδοµάδα το φάντασµα του Καραγάτση πήρε πόρτα -πόρτα τα social media, φωνάζοντας για όσα φοβερά και τροµερά µας επιφυλάσσει το κίνηµα της πολιτικής ορθότητας διά της woke κουλτούρας. Και ξεκίνησε πάλι η γνωστή συζήτηση που οδηγεί εκεί όπου φτάνουν και τα χάµστερ όταν τρέχουν µέσα στη ρόδα τους: πουθενά. Από τη µία είναι οι µαχητές του woke, µε τη ζέση νεολαίων του Μάο στην Πολιτιστική Επανάσταση. Και από την άλλη όσοι φρίττουν βλέποντας αρχές και στερεότυπα να καταρρέουν σαν κοµµάτια από ντόµινο. Και στη µέση µία αρθρογράφος που εξέφρασε τη δυσφορία της για τη θέση του Καραγάτση απέναντι στις γυναίκες. Ναι, υπάρχουν πολλοί που τροµάζουν µε όλα αυτά. Βλέπουν να σχηµατίζεται ένας κόσµος «χωρίς φύλα», µε τις παραδοσιακές αξίες να τσαλακώνονται σαν άχρηστο χαρτί και την κληροδοτηµένη, από το παρελθόν, αυθεντία να υφίσταται τη βλασφηµία της αµφισβήτησης. Οµως µισό λεπτό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή