Η πανωλεθρία του woke

Το μαρτύριο του Τζο Μπάιντεν, που παρακολουθήσαμε τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής, ήταν αφόρητο. Μία λέξη αποδίδει πλήρως την εμπειρία: οδυνηρή, στα αγγλικά «painful». Αυτή τη λέξη χρησιμοποίησαν αμέσως και αυθόρμητα όλοι οι ειδικοί, οι δημοσιογράφοι και οι σχολιαστές στις ΗΠΑ. Ηταν οδυνηρό για τους περισσότερους ανεξαρτήτως πολιτικής θέσης, επειδή ποτέ και για κανέναν στοιχειωδώς πολιτισμένο άνθρωπο δεν είναι ευχάριστο να βλέπει έναν γέρο στην ανημπόρια του. Ακόμη και τα δίποδα ανάμεσά μας το συναισθάνονται αυτό, επειδή όλοι μέσα μας ξέρουμε ότι αυτή είναι η κοινή μοίρα όλων. Ακόμη και ο Τραμπ κατάλαβε ότι δεν ήταν προς το συμφέρον του να επιτεθεί στον αντίπαλο του για τη γεροντική αδυναμία του. Μία φορά μόνο σχολίασε τον ασυνάρτητο λόγο του Μπάιντεν με τη φράση: «Δεν κατάλαβα τι είπε και δεν νομίζω ότι ούτε εκείνος κατάλαβε» και μετά τον άφησε να καταστρέφεται μόνος του.