Φέτος είναι η χρονιά των «στρογγυλών» επετείων. Οχι ότι σημαίνει αυτό κάτι ως προς καθαυτό το γεγονός, αλλά μας δίνει μια αφορμή να αναλογιστούμε τι συνέβη, τι μεσολάβησε από τότε έως τώρα, να κάνουμε συγκρίσεις. Εχουμε λοιπόν τα πενήντα χρόνια από τη Μεταπολίτευση, τα είκοσι από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας αλλά και από εκείνη την 4η Ιουλίου που η εθνική μας ομάδα στο ποδόσφαιρο κέρδισε το Euro. Ενας θρίαμβος αναπάντεχος που μας ήρθε από το πουθενά, αντίστοιχος με το Πανευρωπαϊκό στο μπάσκετ το 1987. Μόνο που τότε ήμασταν μια χώρα που μόλις είχε ανοίξει την πόρτα της βαλκανικής της εσωστρέφειας, ενώ το 2004 νομίζαμε ότι είχαμε κλείσει πλέον τους λογαριασμούς με το βαλκάνιο παρελθόν μας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ