Είναι λες και σταμάτησε ο χρόνος. Ολοι είναι αδύνατο να ξεχάσουν πού βρίσκονταν εκείνες τις βραδιές. Η πρεμιέρα στη Νέα Μάκρη, έτσι γιατί έπρεπε να γιορτάσουμε μια ακόμη έναρξη μεγάλης διοργάνωσης, κοιτώντας τον κυματισμό του νερού και δίχως να έχει προκύψει το γαλάζιο κύμα που παρέσυρε τα πάντα. Μετά, στο γραφείο οι αγώνες των ομίλων. Η πίκρα από τη Ρωσία και τα ζευγαρώματα που τα έβλεπες και αναρωτιόσουν «μα, γίνονται αυτά τώρα»; Κι όμως, στον αθλητισμό ισχύει το «ποτέ μη λες ποτέ». Τα αεροπλάνα που ένωναν με μια νοητή γραμμή την Ελλάδα και την Ιβηρική. Τα ξενύχτια. Το ποτάμια με τις γαλάζιες φανέλες στους αθηναϊκούς δρόμους και τα ραντεβού με τους αγνώστους που μονομιάς γίνονταν «μια οικογένεια».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή