Ενας επιμελητής εκδόσεων είχε πει στον διάσημο λογοτέχνη Τζέρομ Ντ. Σάλιντζερ (1919-2010) ότι δεν θα μπορούσε κάποιος συγγραφέας να γράφει χωρίς να έχει κάποια ανταμοιβή για το έργο του και τότε εκείνος συνέχισε να γράφει, αλλά σταμάτησε εφεξής να εκδίδει τα γραπτά του, δηλαδή δεν εισέπραττε χρήματα και έζησε απομονωμένος, «εκτός συστήματος». Αυτή την αίσθηση έχω για τις ανθρωπιστικές σπουδές, όταν όσοι ασχολούμαστε με τα αντικείμενά της δεν έχουμε ερευνητικές αποδοχές τις οποίες απολαμβάνουν οι μηχανικοί και οι θετικοί επιστήμονες μέσα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα που αξιολογούνται με αμιγώς ποσοτικά κριτήρια· ποσοδείκτες και αριθμούς ζητάνε. Περισπούδαστοι μπλαζέ ακαδημαϊκοί δηλώνουν υπεροπτικά ότι διαθέτουν άριστη σχέση με τους αριθμούς και την αξιοποίησή τους και, επειδή δεν διαθέτω τέτοιο εργαλείο, σιωπώ ταπεινωμένος! Μα όσοι κομπορρήμονες διαλαλούν την παιδιόθεν σχέση τους με τους αριθμούς και την αποδοτική εργαλειακή χρήση τους παραβλέπουν ότι κάποιος παρατηρητής μπορεί να έχει μια εξίσου καλή δυνατότητα αναγνώρισης των εγγενών χαρακτηριστικών που έχουν τα νούμερα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή