Η πρώτη ταπείνωση, με θύματα 800 κορίτσια και γυναίκες της Κύπρου που βιάστηκαν από τουρκοκύπριους και τούρκους στρατιώτες, έγινε στη διάρκεια της εισβολής του 1974. Και ήταν αδιανόητης αγριότητας: μια γυναίκα από τον Σύσκληπο, δώδεκα χρονών κορίτσι τότε, περιγράφει στον ανταποκριτή των «ΝΕΩΝ» πώς οι Τουρκοκύπριοι τη βίασαν επανειλημμένα και διαδοχικά, για να ανακαλύψει στη συνέχεια στο σπίτι της τον αδελφό της αποκεφαλισμένο και τον πατέρα της διάτρητο από σφαίρες. Το έγκλημα αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα που έχουν γίνει παραδεκτά από την Τουρκία.

Η δεύτερη ταπείνωση διήρκεσε μισό αιώνα και στην πραγματικότητα συνεχίζεται ακόμα. Θύματα είναι οι ίδιες τραγικές γυναίκες. Οι θύτες όμως είναι διαφορετικοί. Είναι οι συγγενείς των γυναικών που τις έδιωχναν από κοντά τους επειδή ήταν «ξιμαρισμένες», βρώμικες δηλαδή, ατιμασμένες, στιγματισμένες. Είναι οι άνδρες που τις παντρεύτηκαν χωρίς να ξέρουν τι τους είχε συμβεί και όταν το έμαθαν τις πέταξαν από το σπίτι – με ελάχιστες εξαιρέσεις. Είναι οι χωριανοί που τα ήξεραν όλα, αλλά δεν μιλούσαν. Είναι οι κρατικοί αξιωματούχοι που τους έδιναν βρώμικες κουβέρτες και, όταν διαμαρτύρονταν, τους έλεγαν πως με όσα είχαν κάνει με τους Τούρκους δεν έπρεπε να περιμένουν κάτι καλύτερο. Είναι η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία, που μέχρι πρόσφατα ντρεπόταν γι’ αυτές και τις αντιμετώπιζε ως ένα κεφάλαιο που έπρεπε να αποσιωπηθεί, ένα ένοχο μυστικό.

Μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις μιας πρώην βουλευτού του ΑΚΕΛ, που μίλησε με 80 από τα θύματα των βιασμών, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης δήλωσε πως οι γυναίκες αυτές πρέπει να αναγνωριστούν ως μάρτυρες και να ανεγερθεί μνημείο προς τιμήν τους. Για τις περισσότερες όμως είναι πολύ αργά. Αλλες έχουν πεθάνει, άλλες έχουν εγκαταλείψει για πάντα την Κύπρο για να αποφύγουν το στίγμα και άλλες ζουν με χάπια, ελπίζοντας να μη μαθευτεί ποτέ ποιες είναι.

Στις φετινές εκδηλώσεις για την πεντηκοστή επέτειο της εισβολής, ας θυμηθούμε όλες αυτές τις «αόρατες» γυναίκες, που έπεσαν θύματα τρομακτικών θηριωδιών, κρύφτηκαν για να αντέξουν, διατήρησαν όμως την αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια και την τιμή τους.