Αυτή η κυρία Νάνσυ, άλλως η «σαραντατετράχρονη», που είχε στήσει και διηύθυνε τη συμμορία των εκβιαστών, είναι μεγάλο ταλέντο και οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε, ανεξαρτήτως της ηθικής αποστροφής για την παράνομη δράση της. Και η εγκληματική δραστηριότητα, ξέρετε, χρειάζεται οργανωτικότητα, προκειμένου να οδηγήσει σε αποτελέσματα. Αν, λ.χ., ο Χίμλερ, εκ των κορυφαίων εγκληματιών του 20ού αιώνα, είχε ένα προσόν, αυτό ήταν η ικανότητά του στην οργάνωση, χάρη σε αυτό πήρε μια σωματοφυλακή από γορίλλες, τα Ες Ες, και την εξέλιξε σε κράτος εν κράτει. Σε πολύ μικρότερη κλίμακα, ως προς τον βαθμό της εγκληματικής δραστηριότητας, το ίδιο πρέπει να πούμε και για την κυρία Νάνσυ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή