Και εγένετο η «Θυμέλη», το Λεξικό για τις τέχνες

«Περφόρμανς», «περφόρμερ», «κάστινγκ», «τρέινινγκ», «χάπενινγκ», «σάιτ σπεσίφικ», αλλά και «τοποειδικός», «επιτέλεση», «εμβυθιστικό θέατρο», «εννοιακή τέχνη», «ομιλιακή πράξη». Είναι ορισμένοι από τους όρους που μπήκαν αναπόφευκτα στην καλλιτεχνική ζωή χωρίς πάντοτε να έχει δοθεί πλήρης ερμηνεία, αποδεκτή από όλους τους εμπλεκομένους. Αφήστε που ορισμένοι, όπως η «επιτέλεση» και η «επιτελεστικότητα», πηγαίνουν με όλα και όλους, καταλήγοντας σε πολλές περιπτώσεις ένας εκφραστικός αυτοματισμός. Για τον λόγο αυτόν η ανάγκη να διερευνηθεί η ακρίβεια της απόδοσής τους και να οριστεί το εννοιολογικό τους πλαίσιο ήταν ένα ζητούμενο στην καλλιτεχνική κοινότητα. Πώς θα αποφευχθούν, για παράδειγμα, οι παρερμηνείες και πώς θα περιοριστεί το φαινόμενο της αγγλοποίησης (anglicization), δηλαδή της καταχρηστικής καταφυγής στη «βολική» αγγλική ή άλλη ξενική ορολογία;