Κοιτάζοντας από ψηλά, από το παράθυρο του ξενοδοχείου όπου βρισκόμασταν, η εικόνα της εξέδρας, παρά τη μαγευτική θέα στην οποία εντασσόταν, δεν προκαλούσε ιδιαίτερη εντύπωση. Μερικά τετραγωνικά μέτρα από τσιμέντο, δύο μεταλλικές σκάλες σε δύο πλευρές για να μπαινοβγαίνεις στη θάλασσα. Ελάχιστη σκιά, ή τουλάχιστον δεν φαινόταν από εκεί που κοιτούσαμε, άνθρωποι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Για να φτάσεις στην εξέδρα θα έπρεπε να κατέβεις πολλά σκαλοπάτια, όχι βέβαια ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα, αλλά με τον ήλιο να σε πυροβολεί αλύπητα το σκέφτεσαι – κυρίως το ότι μετά θα πρέπει να τα ανέβεις…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή