Εχουμε θίξει πολλές φορές τις επιπτώσεις της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού και την εγκατάλειψη της πρωτογενούς παραγωγής για τα νησιά μας. Η σημερινή μας έρευνα επιβεβαιώνει την καταστροφική τάση και αναδεικνύει πως άμεσα είναι πια πιθανό να έχει εξαφανιστεί η κτηνοτροφία και η γεωργία στα εν λόγω μέρη λόγω πολλών παραγόντων και μιας ανεπαρκούς στρατηγικής.

Ενα στοιχείο: από το 2009 έως το 2020 η μείωση της χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης σε όλη την επικράτεια έφτασε το 18,8%, ενώ σε αυτή τη δεκαετία μειώθηκαν κατά 20% οι αμιγώς κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Πού καταγράφεται η μεγαλύτερη μείωση; Στο Νότιο και στο Βόρειο Αιγαίο καθώς και στα Ιόνια Νησιά. Εδώ προσθέστε πως έχει διαδραματίσει τον καταστροφικό της ρόλο και η κλιματική κρίση. Σε συνδυασμό με την ξηρασία (και λόγω αμέτρητων γεωτρήσεων) ή τα ακραία φαινόμενα του καιρού επιδρά αρνητικά στον παραγωγικό τομέα.

Η δε αλματώδης ανάπτυξη του τουρισμού διαμορφώνει ένα περιβάλλον όπου τα άλλοτε βοσκοτόπια έχουν δώσει τη θέση τους σε ξενοδοχεία και τα νησιά δεν μπορούν να παραγάγουν τίποτε αυτοδύναμα. Εστω τώρα θα πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή. Ο τουρισμός δεν γυρνάει πίσω αλλά και δεν μπορεί η επέλασή του να αλλοιώνει και τον πυρήνα της οικονομίας. Τα κίνητρα για τον πρωτογενή τομέα και η δέσμη μέτρων για την κλιματική προστασία είναι δύο αυτονόητες ιεραρχήσεις. Εδώ βέβαια απαιτείται επανασχεδιασμός όλου του παραγωγικού μοντέλου. Και άμεσα μέτρα και τομές.