Καύσιμη πολιτική ύλη

Στην πρόσφατη ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή, ο κ. Κασσελάκης σκιαγράφησε μια πρόταση οργανωτικής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ. Κύριο στοιχείο της, τουλάχιστον όπως διατυπώθηκε, είναι η γεωγραφική διάρθρωση του κόμματος. Οχι η κλαδική, εργασιακή, παραγωγική. Είναι ενδεικτικό ότι το ίδιο στοιχείο, η γεωγραφία, χαρακτηρίζει και τις μορφές κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. «Ολη η Ελλάδα μπλε» κ.λπ. Το πολιτικό σύστημα δομείται, εκφράζεται διά των γεωγραφικών παραμέτρων που υποδηλώνουν (υποτίθεται) μια κοινωνικοεπαγγελματική και πολιτιστική κατηγοριοποίηση. Μάλιστα αυτό συμπυκνώνεται αξιολογικά σε (αστικό) κέντρο και (εξωαστική ή ημιαστική) περιφέρεια. Οι όροι αυτοί, έχουν ξεπεραστεί από τη μη γεωγραφική διάστασή τους. Το κέντρο νοείται ως ταυτοτικά, πολιτιστικά ηγεμονεύον, σε σχέση με την πολιτιστικά δευτερεύουσα περιφέρεια. Η γεωγραφία, δηλαδή, συγκαθορίζεται από πολιτιστικούς προκαθορισμούς (εθιμικά στοιχεία), ακόμα και φυλετισμούς, καταγωγικές ιδιαιτερότητες, επίσης από διαμορφωμένες μειοψηφίες (όχι μόνο επαγγελματικές ενώσεις, αλλά συνομαδώσεις με βάση πολιτισμικές επιλογές) κ.λπ. Αυτή η δεύτερη «γεωγραφία» είναι νομίζω βοηθητική για την κατανόηση και του απρόβλεπτου και του προβλέψιμου.