Κάν’ το όπως οι Γάλλοι. Ή μήπως όχι;

^«Για να με βλέπετε μαζί με τον Μελανσόν, τα πράγματα στη Γαλλία είναι πολύ σοβαρά»: η φράση του Φρανσουά Ολάντ, κατά τη διαδικτυακή του τοποθέτηση στη Διάσκεψη του Ινστιτούτου του Αλέξη Τσίπρα, ήταν ενδεικτική του πόσο παράξενο φαίνεται, ακόμα και για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του, το εγχείρημα του ενωμένου προοδευτικού χώρου στη Γαλλία – και πόσο απροσδόκητη ήταν για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο η πρωτιά στον δεύτερο γύρο των εκλογών, όταν μέχρι πριν από έναν μήνα οι δυνάμεις που το σχημάτισαν (σχεδόν εν μια νυκτί) ζούσαν σε καθεστώς παρατεταμένης κόντρας η μία με την άλλη. Η ατζέντα της δημοφιλούς ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης, όμως, σε συνδυασμό με τη ριψοκίνδυνη επιλογή του Εμανουέλ Μακρόν να στείλει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, έφερναν τη χώρα για πρώτη φορά πάρα πολύ κοντά στην επικράτηση της Ακροδεξιάς. Ως απάντηση, αριστεροί, σοσιαλιστές και πράσινοι συμφώνησαν αναπάντεχα σε βασικούς προγραμματικούς άξονες, συμφώνησαν σε κοινά ψηφοδέλτια και, τελικά, το αποτέλεσμα τους δικαίωσε στην κάλπη.