Τα εσωκομματικά δράματα δεν έλειψαν ποτέ από το ρεπερτόριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη κι όταν το κόμμα ζούσε το όνειρο της κυβερνώσας Αριστεράς, οι σύντροφοι δεν έκρυβαν τους καβγάδες τους πίσω από τις κλειστές πόρτες των συνεδριάσεων των οργάνων του. Κάθε διαφωνία πάνω στην κυβερνητική πολιτική, το κομματικό ύφος ή τις ιδεολογικές ανησυχίες των παλιών συριζαίων, των ορθόδοξων, έφτανε τελικά στις οθόνες του φιλοθεάμονος κοινού. Γι’ αυτό η τωρινή διαμάχη μεταξύ του νυν αρχηγού και του προκατόχου του δεν εξέπληξε κανέναν από τους φανατικούς των συριζαϊκών σίριαλ. Και για τον ίδιο λόγο ο πρώτος μπορεί να αφήνει αιχμές κατά του δεύτερου τόσο βαριές όσο οι αναφορές σε μαύρα ταμεία, χωρίς όσοι διαβάζουν πίσω από τις γραμμές των κασσελακικών δηλώσεων να διακρίνουν κάτι σοβαρότερο από μια προσπάθεια αποτσιπροποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως η διαγραφή οποιουδήποτε αποτυπώματος του «ιστορικού ηγέτη» του κόμματος η λύση για τα χαμηλά του ποσοστά, εκλογικά και δημοσκοπικά; Αν δηλαδή αποτάξει τα τσιπρικά του χρόνια, θα ξαναζήσει τις μέρες που η ελπίδα ερχόταν;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ