Σε κάθε ιστορική περίοδο οι δολοφονίες αυτοκρατόρων και βασιλέων [βλ. Κ. Παΐδας, «Ματωμένο στέμμα»] ή γενικότερα πολιτικών προσώπων [Π. Κουζινόπουλος, «Οι μεγάλες πολιτικές δολοφονίες»] εμπεριείχαν σπέρματα καχυποψιών ως προς την αλήθεια των πραγματικών γεγονότων. Πολυσημίες κι αμφισημίες θόλωναν την ατμόσφαιρα. Μπορεί πολλές φορές τα κίνητρα των, άλλοτε γνωστών κι άλλοτε αγνώστων, δραστών να ήσαν εμφανή, όμως το πώς [οργάνωση], το ποιοι [ηθικοί αυτουργοί] ή τον ποιον ωφελεί τελικά το έγκλημα [cui bono] παρέμεναν για πολύ καιρό στο σκοτάδι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ