Η σημασία πολλών περιστατικών εκπνέει μαζί με την επικαιρότητα που τα ανέδειξε, υπάρχουν όμως και περιστατικά που το ενδιαφέρον και η βαρύτητά τους παραμένουν ζωηρά, αν και η επικαιρότητα που τα κατέστησε κεντρικό θέμα στις συζητήσεις, έχει υποχωρήσει ή και έχει ξεχαστεί. Σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία εντάσσεται – με την επικαιρότητα να έχει υποχωρήσει αλλά όχι ξεχαστεί – το περιστατικό με τον πολιτικό στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» καθώς παραμένει, επιπλέον, απορίας άξιον πώς μια παράμετρός του που θα έπρεπε να μας απασχολεί επί μονίμου βάσεως δεν σχολιάστηκε καν. Εννοούμε την απειλή που εκτόξευσε ο πολιτικός στον υπάλληλο επειδή δεν δέχτηκε να παρανομήσει, λέγοντάς του «Θα σε στείλω στον Εβρο». Δεν μπορεί να εννοήσει κανείς γιατί και παλαιότερα αλλά πολύ περισσότερο σήμερα θα έπρεπε ο «Εβρος» να αποτελεί απειλή και μάλιστα να ομολογείται ευθαρσώς καθώς ένας ανάλογος χρωματισμός μιας γεωγραφικής περιοχής σημαίνει πως αναγνωρίζει κανείς την Ελλάδα διαιρεμένη σε ζώνες προνομιούχες και σε ζώνες περίπου ταυτισμένες με ένα είδος καταναγκαστικών έργων. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ένας πολιτικός δεν μπορεί παρά να φέρει – έστω και σε έναν απειροελάχιστο βαθμό – μια κάποια ευθύνη για τη διατήρηση μιας περιοχής σε υποδεέστερη.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ