Η έρευνα του Λιγκουόρι δείχνει ότι το περίφημο ζήτημα της «μετάφρασης» της εμπειρίας της Ρωσικής Επανάστασης στις ιδιαίτερες ιταλικές συνθήκες δεν ήταν ποτέ απλώς και μόνο ζήτημα «αντιγραφής» ή εφαρμογής κάποιων προκατασκευασμένων κανόνων. Πολύ περισσότερο ήταν η ανάγκη πρωτότυπων απαντήσεων και νέων μορφών και πρακτικών που να επιτρέπουν μια ουσιωδώς και όχι μόνο διακηρυκτικά επαναστατική πολιτική στις ιδιαίτερες συνθήκες της Δύσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή