Οταν ο Βανς έγραφε για τα «λευκά σκουπίδια» των ΗΠΑ

Πριν αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Τραμπ την παθογένεια της διχασμένης Αμερικής και πριν «μεταμεληθεί» ως υποψήφιος αντιπρόεδρός του ο Τζ. Ντ. Βανς είχε καταφέρει να αποτυπώσει στο «Τραγούδι του χιλμπίλη» (στα ελληνικά από τις εκδ. Δώμα, μτφ. Αριστείδης Μαλλιαρός, 2018) την επικράτεια από την οποία τρεφόταν ο τραμπισμός. Εκεί όπου οι πολιτισμικές ελίτ δεν έχουν καμία θέση, η Βίβλος είναι η απόλυτη αναφορά και η ροκ μουσική θεωρείται σατανιστική. Μεγάλωσε εκεί όπου οι χιλμπίληδες, οι «απόκληροι», τα «λευκά σκουπίδια», ανατρέφονται με δόσεις μνησικακίας για την κοινωνική ανέλιξη των άλλων και για τα επιδόματα που άλλοι τους κλέβουν απ’ τα χέρια. «Μερικές εικόνες σου σπάραζαν την καρδιά και την ίδια στιγμή ήταν τρομερά κοινότοπες» περιγράφει ο ίδιος για τη φτώχεια των Απαλαχίων, όπου μεγάλωσε. «Μισοδιαλυμένες παράγκες που τα ξύλα τους σάπιζαν, κοπρόσκυλα που ικέτευαν για λίγο φαΐ, παλιά έπιπλα πεταμένα στις αλάνες».