Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επανεξελέγη. Κι η Ευρωπαϊκή Ενωση κατάφερε έτσι να αποφύγει μια περίοδο παρατεταμένης πολιτικής αβεβαιότητας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το μέλλον θα είναι εύκολο για την ευρωπαϊκή οικογένεια. Η νέα Κομισιόν που θα σχηματιστεί έχει μπροστά της πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Περισσότερες απ’ όσες υποδηλώνουν τα δώρα των νέων θέσεων επιτρόπων.

Η προηγούμενη πενταετία σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλες κρίσεις. Η Ενωση κατάφερε να ανταποκριθεί – σε ορισμένες με εντυπωσιακή ομοψυχία, μάλιστα. Ωστόσο, αυτές την άφησαν πιο ευάλωτη, ενώ το διεθνές περιβάλλον παραμένει εξαιρετικά δύσκολο για τους Ευρωπαίους. Το χάσμα παραγωγικότητας και κατά κεφαλήν εισοδήματος Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΗΠΑ μεγαλώνει. Το ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι πια μεγάλο. Η Κίνα γίνεται ολοένα και πιο επιθετική. Οι ΗΠΑ θα επιλέξουν τον απομονωτισμό εφόσον εκλεγεί ο Τραμπ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν εξελίσσεται όπως ήλπιζε.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να βρει τον τρόπο να προστατεύσει το κλίμα διασφαλίζοντας πως τα οικονομικά και αναπτυξιακά βάρη που θα προκύψουν απ’ αυτόν θα κατανεμηθούν δίκαια μεταξύ των κρατών-μελών της. Πρέπει να φτιάξει έναν μόνιμο μηχανισμό από κοινού άντλησης πόρων. Πρέπει να προστατεύσει τα οικονομικά της συμφέροντα χωρίς να πέσει στην παγίδα ενός ακραίου προστατευτισμού. Πρέπει να δώσει ειλικρινή έμφαση στην κοινή της άμυνα. Οι χώρες της πρέπει να μάθουν να λειτουργούν περισσότερο συντονισμένα σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Με δυο λόγια, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ.