Πώς η Δεξιά «υιοθέτησε» τον σουρεαλισμό

Πριν ακόμη γράψει το Μανιφέστο του Σουρεαλισμού, το 1924, ο Αντρέ Μπρετόν επισκέφθηκε τον Φρόιντ στη Βιέννη το 1921 και αργότερα, το 1938, το ίδιο έπραξε και ο Σαλβαδόρ Νταλί που τον συνάντησε στο Λονδίνο. Ομως ο Φρόιντ, συντηρητικός σε θέματα αισθητικής, ήταν επιφυλακτικός. «Είχα την τάση να βλέπω τους υπερρεαλιστές ως απόλυτα παλαβούς», έγραψε στον Στέφαν Τσβάιχ. Η δυσκολία του Φρόιντ να κατανοήσει το νέο κίνημα αισθητικής είναι ήδη εμφανής στον ορισμό των σουρεαλιστών: η υπερρεαλιστική δημιουργία παράγεται εφόσον απουσιάσει οποιοσδήποτε έλεγχος που ασκείται από τη λογική. Στο βιβλίο του «Why Surrealism Matters» (εκδ. Yale), ο Mark Polizzotti, βιογράφος του Μπρετόν και μεταφραστής πολλών υπερρεαλιστικών κειμένων, παρουσιάζει εκτενώς τις ποικίλες επιρροές του κινήματος.