«Εγώ και η γυναίκα μου Δεκαπενταύγουστο δεν έχουμε γιορτάσει ποτέ. Στις 17 Αυγούστου το πρωί μάθαμε τα μαντάτα ότι ο Βασίλης είναι αγνοούμενος». Με τα λόγια αυτά ο Παύλος Ζώης περιγράφει τη βαθιά πληγή που έχει αφήσει στην οικογένειά του εδώ και 50 χρόνια η κυπριακή τραγωδία των δεκάδων χιλιάδων εκτοπισμένων, των χιλιάδων νεκρών, των εκατοντάδων αγνοουμένων και της οδυνηρής διχοτόμησης της νήσου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή