Η Αλίκη στη χώρα των τραυμάτων

Αν η Αλίκη Βουγιουκλάκη ζούσε, θα έκλεινε σήμερα τα 90 της χρόνια… Στις 23 Ιουλίου συμπληρώνονται 28 χρόνια από την αναπάντεχη, πρόωρη εκδημία της… Επιτρέψτε μου σήμερα να επαναφέρω στη φιλόξενη αυτή σελίδα ένα κείμενό μου για εκείνη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Men’s look» γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όσο η Αλίκη μεσουρανούσε στο ελληνικό θεατρικό στερέωμα ως θιασάρχις, έχοντας κλείσει σχεδόν 25 χρόνια γόνιμης θεατρικής καριέρας: «Η Αλίκη Βουγιουκλάκη κατάγεται από τη Μάνη. Γεννήθηκε στην Αθήνα, και πριν ακόμη γίνει 10 ετών, έχει φορτωθεί στην πλάτη της, όπως οι περισσότεροι της γενιάς της, τον Μεταξά, την Κατοχή και έναν θάνατο: ο πατέρας της σκοτώθηκε στα Δεκεμβριανά. Τελείωνε το Γυμνάσιο, όταν τέλειωνε ο Εμφύλιος. Η ανασυγκρότηση, το Σχέδιο Μάρσαλ, ο Ελληνικός Συναγερμός με τον Παπάγο, οι ταχυδακτυλουργίες του μαθητευόμενου μάγου Μαρκεζίνη, η Κορέα και η είσοδος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ τη βρίσκουν μαθήτρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Είναι η εποχή που στο Ντούμπου Τζάμπο χορεύανε μάμπο, οι Πλάτερς και ο Πωλ Ανκα συνόδευαν τα μικροαστικά πάρτι μας, οι τρεις Καμπαλέρος, γνωστοί στους Βακέρος, μετρούσαν τα κεφάλια των βουβαλιών, η Εστερ Γουίλιαμς, με μια βουτιά, θάμπωνε τα γυαλιστερά μαλλιά του Ρικάρντο Μονταλμπάν κι ο Στιούαρτ Γκρέιντζερ με τη “Μαντόνα των εφτά φεγγαριών” έκλεβε τα δάκρυά μας.