Πού αλλού θα μπορούσε να βρει κανείς μια σκηνοθετημένη τέτοια σκηνή, στην οποία έχεις τη θέα της Αρχαίας Αγοράς, το Θησείο, τη Στοά του Αττάλου, το τρένο να περνάει από κάτω στο όρυγμα, τον δρόμο με τον κόσμο, τους τουρίστες που τρώνε τα σουβλάκια, τα νεοκλασικά, την υποψία της Πλάκας, όλα αυτά τα μαγαζιά, τον σταθμό, το Μοναστηράκι, που είναι πια το τζαμί και έχει γίνει τώρα μουσείο, την Πανδρόσου, η οποία ξεκινάει και πηγαίνει προς τη Μητρόπολη, τις άλλες αγορές που ανοίγονται από την κάτω μεριά της πλατείας, προς το Γιουσουρούμ […] και φυσικά βλέπεις την Ακρόπολη, που είναι το τοπόσημο, το κέντρο της πυξίδας και τον Ηριδανό, το αρχαίο ποτάμι, που κανένας δεν πίστευε ότι θα συνέχιζε να περνάει κάτω από την πόλη. Πουθενά δεν θα μπορούσε να βρει κανένας τόσο πολλά πράγματα μέσα σε τόσο μικρό σχετικά χώρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή