Στο νέο πολιτικό κύκλο που άνοιξε μετά την 9η Ιουνίου, το πολιτικό σκηνικό χαρακτηρίζεται από μεγάλη ρευστότητα, που επηρεάζει ιδιαίτερα και τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Το κεντρικό ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί τη συζήτηση για το μέλλον του προοδευτικού στρατοπέδου, είναι η συγκρότηση ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου δομικής αντιπαράθεσης με τη δεξιά πολιτική της ΝΔ. Αντ’ αυτού, εμφανίζονται μια σειρά από πολυγραφότατα και ιδιαίτερα προβεβλημένα από τα ΜΜΕ πολιτικά στελέχη να μην αγωνιούν τόσο για το πολιτικό επίδικο και το πλαίσιο συνεργασίας της σύγχρονης Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά για το ποιος θα ηγηθεί μιας θολής «ανασύνθεσης», που, ένα χρόνο πριν, όταν η ΝΔ βρέθηκε στο ηγεμονικό 41%, ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη και έχασε τον ιστορικό του ηγέτη και το ΠΑΣΟΚ βάλτωσε στο 11%, δεν αναδείχτηκε ως «πιεστικό αίτημα» από κανέναν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή