Θραυσματική γραφή

Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από την ποιητική πρόζα του Στέφανου Ρέγκα, ο οποίος επανέρχεται με τη «Μοίρα των ζώων» στις εκδόσεις Πλήθος. Με δεδομένη την αγωνία της γραφής για το ύφος – πώς αλλιώς μπορείς να γράψεις όταν «όλα έχουν γραφτεί;» – ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τη θραυσματική μέθοδο και το εφέ του κυβισμού: «Είναι όλα τόσο όμορφα θα μπορούσα να δακρύσω θα μπορούσαμε να δακρύσουμε. Τίποτε δεν είναι λάθος εδώ δεν πρέπει να ντρέπεται κανείς για τίποτε. Χώμα σαν τροφή και συνάντησα ένα πηγάδι σαν άβυσσος όπου τα πάντα πέφτουν βρίσκονται στη σωστή τους θέση έριξα ρίχνω τον κουβά ασταμάτητα αυτό που ανεβάζω πάντα το ίδιο αλλαγμένο πάντοτε υλικά εύπλαστα σχεδόν άμορφα σαν χώμα. Είναι οι περίεργοι ήχοι και τα μικρά πλάσματα παραμονεύουν κι αυτό το άλλο είδος γύμνιας επιτέλους σαν βαθιά ανάσα που το στήθος πάλλεται έξαλλο όπως αγαπημένα ζώα, είναι πλήρης αποχή πλήρης κάποιες φορές απ’ ό,τι υπήρξαμε είναι που κάποιες φορές σηκώνω το χέρι μου ψηλά και κατεβαίνει γεμάτο πλούσιο. Ισως θα φύγεις θα φύγεις σαν φύλλο κι εγώ εκτίθεμαι σαν ρίζες πάντα μα όλα είναι στη σωστή τους θέση. Καταλαβαίνω παρατηρούμε πως με παρατηρείς ήπια ακατανόητα. Υποψιάζομαι πως αγαπάς τα μικρά πλάσματα σαν ευλογία. Φωνάζεις εγκληματίας αλλά καθόλου εγκληματίας: πρέπει να συναντήσεις ν’ αποφασίσεις επιτέλους ότι αυτή είναι η μοίρα των ζώων».