Διαμάχη

Επειτα από μια συντριπτική ήττα, μια αποχώρηση του αρχηγού, μια εκλογή ενός φωτογενούς αγνώστου χωρίς ένσημα απ’ το πεζοδρόμιο της διαμαρτυρίας, δύο διασπάσεις, ένα συνέδριο χωρίς προφανή νικητή και αναρίθμητους, σχεδόν καθημερινούς, καβγάδες για το κόμμα του χθες και του σήμερα, θα περίμενε κανείς τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν μια κοιλιά – όπως συμβαίνει σε κάθε θέαμα που διατηρεί το ενδιαφέρον του κοινού χάρη στις μεθόδους της τηλενουβέλας, την ίντριγκα και τη φτηνή συγκίνηση. Κι όμως, το μακροσκελές ποστ με το οποίο ένα ιδρυτικό στέλεχος του Συνασπισμού ανακοίνωσε πως παραδίδει την κομματική του ταυτότητα, καταγγέλλοντας απο-αριστεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ κι ευχόμενος να ανταμώσουν ξανά σε κάποιο άλλο κόμμα οι σύντροφοι, απέδειξε ότι η δράση μπορεί να συνεχιστεί στην Κουμουνδούρου μέχρι οι συριζαίοι να σκοτώσουν πολιτικά (μεταφορικά, δηλαδή) ο ένας τον άλλο κι ο θεός της Αριστεράς να αναγνωρίσει τους δικούς του. Ετσι, πριν κλείσουν οι πληγές που άνοιξε η ενδοσυριζαϊκή διαμάχη για τα μαύρα ταμεία, στην αξιωματική αντιπολίτευση έχουν βγάλει τα μαχαίρια για τον πέμπτο τραπεζικό πυλώνα.