Επειτα από μια συντριπτική ήττα, μια αποχώρηση του αρχηγού, μια εκλογή ενός φωτογενούς αγνώστου χωρίς ένσημα απ’ το πεζοδρόμιο της διαμαρτυρίας, δύο διασπάσεις, ένα συνέδριο χωρίς προφανή νικητή και αναρίθμητους, σχεδόν καθημερινούς, καβγάδες για το κόμμα του χθες και του σήμερα, θα περίμενε κανείς τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν μια κοιλιά – όπως συμβαίνει σε κάθε θέαμα που διατηρεί το ενδιαφέρον του κοινού χάρη στις μεθόδους της τηλενουβέλας, την ίντριγκα και τη φτηνή συγκίνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή