Ημερομηνίες

Τι καλοκαίρι των επετείων κι αυτό. Των «στρογγυλών», των επίσημων. Αυτών που προσφέρονται για άρθρα, αναλύσεις, αφιερώματα, εκδηλώσεις. Πενήντα χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο, πενήντα από τη Μεταπολίτευση, είκοσι από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, άλλα τόσα από την κατάκτηση του Euro. Δηλαδή πέρυσι που ήταν σαράντα εννέα ή δεκαεννιά, είχε καμιά διαφορά; Ναι, ναι, ξέρω. Ο συμβολισμός. Προσφέρεται και για ωραία γραφικά και αφίσες. Μια συνθήκη για να το «γιορτάσουμε» κι ας πρόκειται για την επέτειο μιας τραγωδίας ή ενός θλιβερού γεγονότος. «Γιορτές» μνήμης τις λένε, ευκαιρίες για να θυμόμαστε. Γέμισαν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης με το «Δεν ξεχνώ» και την αφίσα της αιματοβαμμένης Κύπρου, όμοια με αυτήν που προβλήθηκε στην πρόσοψη της Βουλής, η ίδια που είχε κυκλοφορήσει και τότε και τη βάζαμε αυτοκόλλητο στα σχολικά τετράδια και τις σάκες μας.