Σήμερα λοιπόν είναι η επίσημη γιορτή της Δημοκρατίας. Η 24η Ιουλίου. Η ημέρα δηλαδή που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίσθηκε, υπό το βλέμμα του Φαίδωνα Γκιζίκη, πρωθυπουργός. Βέβαια, εκείνη η «ημέρα» είχε αρχίσει από το προηγούμενο απόγευμα. Οταν καταλάβαμε, ακόμη κι εμείς τα «ξεπεταρούδια» που δεν είχαμε τις γνώσεις και την πολιτική αντίληψη να εκτιμήσουμε τις εξελίξεις, ότι «κάτι γίνεται». Ετσι ακριβώς όπως το έλεγε η Τζένη Καρέζη, σαν να αφουγκραζόταν τη γη, στο «Μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη που ήδη το είχαμε δει δυο – τρεις φορές. Είχε προηγηθεί ένα δεκαήμερο συμπυκνωμένου ιστορικού χρόνου με το πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή. Η χώρα ήταν ήδη με το όπλο επ’ ώμου για έναν πόλεμο με την Τουρκία που ποιος ξέρει (μπορεί όμως να φανταστεί) τι αποτελέσματα θα είχε με την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα. (Το πώς η εξουσία πέρασε από τους στρατιωτικούς στους πολιτικούς το έγραψε απλά και διαφωτιστικά στα χθεσινά «ΝΕΑ» ο Ηλίας Κανέλλης).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ