Οπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, δεν θα πάψω να «φωνάζω» αυτό που έζησα ως πιτσιρίκος και αυτό που βίωσα αργότερα ως δημοσιογράφος: μια καραμπινάτη παραχάραξη της Ιστορίας στον βωμό να προσποριστεί υστεροφημία ένας πολιτικός ο οποίος στην τελική δεν το είχε και ανάγκη. Αναφέρομαι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας και τον θεμελιωτή της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Πρόκειται για την ταύτιση της επανόδου του στην Ελλάδα με την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών. Πρόκειται για τη σημερινή επέτειο. Η χούντα έπεσε σαν χθες, 23 του μηνός. Η σημερινή επέτειος που γιορτάζεται ως η ημέρα αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι απλώς η ημέρα που εκείνος, ο Κων. Καραμανλής, ορκίστηκε (από τον χουντικό πρόεδρο Γκιζίκη) πρωθυπουργός της χώρας. Αλλά η χούντα έπεσε σαν χθες. Ηδη από το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου 1974 τα τρομερά νέα που είχαν κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα, γιατί δεν υπήρχαν ούτε κανάλια, ούτε ραδιόφωνα, ούτε ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, πολύ περισσότερο, έφεραν τον κόσμο στην πλατεία Συντάγματος να πανηγυρίζει γιατί «πέφτει η τυραννία». Οσο περνούσαν δε οι ώρες και οι εκατοντάδες διαδηλωτές γίνονταν χιλιάδες που πανηγύριζαν στους δρόμους, ανεμπόδιστα, γινόταν φανερό ότι «χούντα, τέλος!».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή