Η ιδιαίτερη επιμονή να παρουσιαστεί η Μεταπολίτευση ως μια περίοδος πρωτίστως επιστροφής στην «ομαλότητα» ή ακόμη και στην «ησυχία», που χαρακτηρίζει αρκετούς από τους απολογισμούς που γίνονται με αφορμή την πεντηκονταετία από την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αποτυπώνει μια ιδιαίτερη απροθυμία να υπογραμμιστεί ένα βασικό στοιχείο που σφράγισε την περίοδο μετά την πτώση της χούντας: και αυτό ήταν το κύμα πολιτικού, ιδεολογικού και αισθητικού ριζοσπαστισμού που κυριάρχησε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή