Οταν το είδα, βούρκωσα κι εγώ. Σχεδόν αυτόματα. Ούτε ενσυναίσθηση ούτε άλλες καινούργιες λέξεις που έρχονται να περιγράψουν παλιές, παμπάλαιες, σύμφυτες με την ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία έννοιες. Εβλεπα μια γυναίκα, μια σοβαρή επιστήμονα, μια γιατρό που μπορούμε να φανταστούμε τι έχουν περάσει από τα μάτια της, να αναλύεται σε λυγμούς. Λυγμούς «μαθητικούς» για τους οποίους μάλιστα θέλησε να απολογηθεί με μια κοριτσίστικη συστολή. Ισως αυτό με έκανε να βουρκώσω. Εβλεπα μπροστά μου τι ακριβώς σημαίνει ετεροντροπή, ένα συναίσθημα σπάνιο και πολύτιμο σε μια εποχή που οι άνθρωποι, κυρίως μάλιστα όσοι έχουν καβαλήσει το άλογο της πρόσκαιρης πολιτικής εξουσίας, δεν ντρέπονται ούτε για τον εαυτό τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή