«Η τέχνη του μπαρόκ δεν επιθυμεί θαυμασμό για ομορφιά της μορφής και υπέρτατων ιδιοτήτων της φύσης, όπως στην Αναγέννηση, αλλά θέλει να εξυψώσει τις δυνατότητες συναισθηματικής αντίδρασης που βρίσκονται ήδη στον θεατή και που μάλιστα όντας κοινές συνιστούν τον χαρακτήρα μιας κοινωνίας» γράφει ο ιταλός ιστορικός Τζούλιο Κάρλο Αργκάν για τις εφήμερες γιορτές μπαρόκ στις ευρωπαϊκές πόλεις του 17ου αιώνα. Η παράδοση αυτών των γιορτών μετέτρεπε την πόλη σε μια θεαματική σκηνή με υπερβολικές πομπές, θεατρικά δρώμενα με σκηνικά μεταφερόμενα σε άρματα ή μηχανισμούς σε προσόψεις εκκλησιών, ακροβατικά νούμερα σαλτιμπάγκων, χορό και μουσική. Σκοπός της γιορτής, το κοινό που συμμετέχει να πειστεί από τις θεαματικές εκπλήξεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή