Η χαμηλόφωνη ποίηση των αναμνήσεων

Οπως συνήθως συμβαίνει με τις – ενίοτε αναγκαίες – κατηγοριοποιήσεις στη λογοτεχνία, το όνομα της Τζένης Μαστοράκη συνδεόταν με την περίφημη ποιητική «γενιά του ’70», όπως υποδηλώθηκε μετά το κριτικό σημείωμα του Βάσου Βαρίκα με τον τίτλο «Ποιητικός αντικομφορμισμός» στο «Βήμα» (1971). Και ως ένα σημείο η χαμηλόφωνη ποιήτρια, που έφυγε χθες από τη ζωή ύστερα από μεγάλη περιπέτεια με την υγεία της, όντως συντονιζόταν με τις φωνές που αφουγκράζονταν τις διεθνείς τάσεις, συμμετείχε στην υπαρξιακή αγωνία των συνοδοιπόρων της, μετέτρεπε τα τραύματα μιας εποχής ανελεύθερης σε ποιητικά βιώματα. Επαιρνε επίσης αφορμές από ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο αστικό τοπίο για να αποτυπώσει στους στίχους τον λαβύρινθο της μοναξιάς.