Προσπάθεια

Γι’ αυτό, γράφει ο Σακς στο Politico, τα κεντρώα κόμματα δεν θα επανακάμψουν με λαϊκίστικο μιμητισμό αλλά ποντάροντας στο ριζοσπαστικό Κέντρο. Ο όρος εδώ είναι φορτισμένος – και φορτωμένος με πολλή αριστερή ειρωνεία. Ωστόσο, τον χρησιμοποιεί θέλοντας να περιγράψει αυτό που θεωρεί ότι χρειάζονται τα παραπάνω: φιλόδοξες και έξυπνες πολιτικές πάνω στα καθημερινά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες (το κόστος ζωής, την υγειονομική περίθαλψη, τις οικονομικές ευκαιρίες). Για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος, βέβαια, πρέπει ταυτόχρονα κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί να εργαστούν για μια θεσμική ανανέωση και να επαναβεβαιώσουν τις ιδρυτικές αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας, σημειώνει. Η πρότασή του ακούγεται ασαφής. Δεν είναι, όμως. Ακόμη κι αν φαντάζει δύσκολο να σκεφτούν οι πολιτικοί έξω από τα κουτάκια της παροχολογίας προκειμένου να σχεδιάσουν μακροπρόθεσμες λύσεις, δεν απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για να ενδυναμωθεί το κράτος δικαίου, ας πούμε. Αρκεί οι κυβερνώντες να τηρούν τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλει το εθνικό και ενωσιακό δίκαιο. Αρκεί επίσης να φροντίζουν να μη δημιουργείται η παραμικρή υπόνοια πως παρεμβαίνουν στο έργο της Δικαιοσύνης. Αρκεί, δηλαδή, μια πολιτική στάση όπως αυτή που η εγχώρια αντιπολίτευση φωνάζει ότι απέφυγε να κρατήσει στην υπόθεση των υποκλοπών η ελληνική κυβέρνηση.