Παρότι κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ούτως ή άλλως στην κοινωνία είναι εμπεδωμένη η αντίληψη ότι «μας ακούνε», εννοώντας ότι στην πράξη το απόρρητο των επικοινωνιών καταστρατηγείται διαρκώς, ιδίως από τη στιγμή που έχουν εξελιχθεί ιδιαίτερα οι τεχνικές δυνατότητες καταγραφής, εντούτοις υπάρχει μια απόσταση ανάμεσα στη «διάχυτη αίσθηση» και την τυπική επικύρωση ότι αυτό μπορεί να γίνεται από δρώντες εντός ή γύρω από το κράτος αλλά οι εμπλεκόμενοι να τυγχάνουν της ουσιαστικής ασυλίας που μπορεί να προσφέρει μια απόφαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου ότι η υπόθεση θα μπει στο αρχείο, παραβλέποντας τον τεράστιο όγκο στοιχείων που δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά «ιδιωτική υπόθεση» ήταν το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ