Χρειάστηκε οπωσδήποτε να ξαναδιαβάσω όλα τα δημοσιευμένα ποιήματά της: δεν είναι πολλά, τέσσερα βιβλία όλα κι όλα˙ να τα ξαναδιαβάσω, όμως, με τον πρόσφατο θάνατό της να θρονιάζεται πάνω στις λέξεις και να μη σηκώνεται, φριχτός σφετεριστής (– τι πέτρινο ξημέρωμα, κυρά μου), και να διακηρύσσει τυραννικά την πικρήν αλήθεια, πως δεν μπορούμε πια εμείς, όποιοι κι αν είμαστε εντέλει εμείς, να της φέξουμε να δει και να ᾽ρθει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή