«Διαλέγεις το ίδιο επάγγελμα, όχι την ίδια ζωή»

Χωρίς να μπορεί να κατηγορηθεί ως μεροληπτική – ως σήμερα τουλάχιστον – η σειρά «Ιστορίες οικογενειακού δικαίου» με την παρουσίαση συνομιλιών με θεατρικά, αποκλειστικώς, ζευγάρια, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις προτάσεις ενός πλήθους αναγνωστών, αποφασίσαμε τη διεύρυνσή της, χωρίς να απιστούμε κατ’ ελάχιστον στους όρους που θέτει η έννοια του «οικογενειακού δικαίου». Αφού, αναμφισβήτητα, ως «οικογενειακού δικαίου» χαρακτηρίζονται και οι σχέσεις των γονιών με τα τέκνα τους – θήλεα ή άρρενα – όπως, εξίσου αναμφισβήτητα, δεν είναι μόνον οι σχέσεις με ένα έντονο καλλιτεχνικό αντίκρισμα που εγείρουν το ενδιαφέρον του μεγάλου κοινού. Οσο συναρπαστική μπορεί να είναι η σχέση δύο μελών μιας οικογένειας, ανεξάρτητα αν πρόκειται για συζύγους, για μητέρες και κόρες ή για πατεράδες και γιους που διακρίνονται στον καλλιτεχνικό χώρο, άλλο τόσο μπορεί να είναι μια αντίστοιχη σχέση που εκδηλώνεται στον πνευματικο-συγγραφικό, τον επιστημονικό ή και τον – γιατί όχι; – επιχειρηματικό κόσμο. Οση κατάφαση ή επιφύλαξη, αλλά και ερωτήματα, μπορεί να προκαλεί συχνά η ενασχόληση δύο συζύγων με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο, στον ίδιο ή και σε μεγαλύτερο ακόμη βαθμό υφίσταται η κατάφαση, η επιφύλαξη και τα ερωτήματα όταν πρόκειται για γονείς και παιδιά με ταυτόσημες ή συγγενικές επαγγελματικές επιλογές. Μια απροκατάληπτη λοιπόν διερεύνηση των όσων παραμέτρων δημιουργούνται χάρη σε ένα κοινό πεδίο ενδιαφερόντων και επαγγελματικού προσανατολισμού ανάμεσα σε συζύγους αλλά και σε γονείς και παιδιά, προκαλεί ταυτόχρονα το «άνοιγμα» της σειράς «Ιστορίες οικογενειακού δικαίου» με τρόπο που μας επιτρέπει να συνειδητοποιήσουμε ή έστω να αφουγκραστούμε κάποιες, αν και έντονα συζητημένες, στην πραγματικότητα εξαιρετικά δύσκολα εξακριβώσιμες πτυχές της νεοελληνικής ζωής. Αρχής γενομένης με τον πολύ γνωστό καρδιοχειρουργό Στρατή Παττακό και τον επίσης καρδιοχειρουργό γιο του Γρηγόρη Παττακό.