Τη λένε «μπατάλα», ίσως γιατί είναι μεγάλη, κακομούτσουνη, με ακανόνιστο σχήμα και άχαρη – αν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει έτσι ένα λαχανικό. Εχει βέβαια και πιο επίσημο όνομα: τη λένε και «ντομάτα της Βραυρώνας» – γιατί πιστεύεται ότι πρόκειται για παμπάλαια ποικιλία που στο κομμάτι αυτό της Αττικής βρήκε τις ιδανικές συνθήκες για να αναπαραχθεί. Αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι το λεπτό της φλούδι και η μεστή της γεύση. Το ίδιο ισχύει και για τις μεσσηνιακές – λίγο πιο ροζ αλλά με άρωμα και γεύση… ντομάτας, όπως τα θυμούνται οι παλαιότεροι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή