Από τα πλείστα όσα μπορεί και πρέπει να καταλογίζονται στον Ερντογάν και στην πολιτική του, υπάρχει ένα που δεν μπορεί παρά να λείπει: ότι ψεύδεται – ή, τουλάχιστον, ότι ψεύδεται συστηματικά επιχειρώντας να αποκρύψει τους σκοπούς του, όσον αφορά τις διεθνείς σχέσεις της χώρας του: το ότι αποκαλεί «δημοκρατία» το ημιδικτατορικό καθεστώς του, είναι μία εντελώς άλλη υπόθεση στην οποία ισχύει η ακριβώς αντίστροφη συνθήκη. Και αυτό επειδή ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν σταματά στιγμή να λέει τι πραγματικά θέλει να πετύχει για την Τουρκία εις βάρος άλλων χωρών, με πρώτη, φυσικά, αν και όχι μόνη, την Ελλάδα. Και αυτή η ειλικρίνεια γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή όταν δεν αφορά απλώς μία γειτονική χώρα, αλλά έναν ολόκληρο κόσμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή