Ηταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 όταν ένα καλοκαίρι ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τη λαίλαπα της φωτιάς, αν και με τον πιο έμμεσο και παράδοξο τρόπο. Η τηλεόραση, μία από τις δύο κρατικές ακόμα τότε, μετέδιδε εικόνες μιας ξαφνικής καταστροφής που απειλούσε τα πάντα στα ίδια ακριβώς μέρη που καίγονται και σήμερα. Εικόνες που έφταναν με «χιόνια» και κομμένη «φωνή» μέχρι το πλοίο για τις Κυκλάδες, πλοίο αρχαίο πια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή