Σύμφωνα με τους κασσελακικούς, αφού ο Ηλιόπουλος παραιτήθηκε ζητώντας να τον αντικαταστήσει ο αρχηγός, έτσι πρέπει να γίνει για λόγους ηθικής τάξης. Ορισμένοι, μάλιστα, ισχυρίζονται ότι με αυτόν τον τρόπο οι εμπλεκόμενοι θα σεβαστούν το αποτέλεσμα της εσωκομματικής διαδικασίας του περασμένου Σεπτεμβρίου (εφόσον η βάση του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την ηγεσία στον Κασσελάκη, η σειρά του ψηφοδελτίου επικρατείας δεν χρειάζεται να τηρηθεί, εννοούν). Οι λιγότερο φανατικοί διατείνονται πως οι βουλευτές επικρατείας χρωστούν αναμφισβήτητα την ιδιότητά τους στο κόμμα επειδή δεν κυνηγούν τον σταυρό. Παρά τον θόρυβο που προκαλείται κάθε φορά, πάντως, το θέμα είναι λυμένο από τον καταστατικό χάρτη της χώρας. Σύμφωνα με το άρθρο 51 παράγραφος 2 του Συντάγματος, «οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος», ενώ το άρθρο 60 προβλέπει στην παράγραφο 1 ότι «έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση». Για να το πούμε με λιγότερα λόγια: η έδρα δεν είναι κτήμα των κομμάτων. Και πουθενά δεν προβλέπεται κάποια διάκριση βουλευτών επικρατείας και εκλεγμένων. Ο,τι ισχύει για τους δεύτερους, ισχύει και για τους πρώτους. Ο μύχιος πόθος των προεδρικών συριζαίων – να μπει στη Βουλή ο επικεφαλής τους – προκύπτει από μια πολιτική ανάγκη αλλά θεσμικά ορθός δεν είναι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ