Η ιστορία, ως δάσκαλος της ανθρωπότητας, συχνά θεωρείται πως επαναλαμβάνεται, είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα. Στην περίπτωση της ανόδου της Ακροδεξιάς στη σημερινή Ελλάδα, αυτή η επανάληψη δεν φέρει το κλέος μιας κλασικής τραγωδίας, αλλά περισσότερο τη θλιβερή καρικατούρα μιας φαρσοειδούς απειλής που έχει πρόθεση να υπονομεύσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας. Σε έναν τόπο που μόλις πριν από λίγες δεκαετίες απαλλάχθηκε από μια δικτατορία, η αναγέννηση αυτών των δυνάμεων δεν αποτελεί απλώς ένα οξύμωρο, αλλά μία ειρωνική προσβολή προς την ίδια την έννοια της ελευθερίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή