Ίσως η νοσταλγία για τον «παλιό καλό καιρό» να είναι δικαιολογημένη για το κάθε άτομο ξεχωριστά: πολλοί άνθρωποι ανακαλούν με ευχάριστους συνειρμούς μια περίοδο ή έναν τόπο του παρελθόντος τους. Αλλά, όταν πρόκειται για έθνη και για τον κόσμο γενικότερα, η νοσταλγία είναι πλάνη της μνήμης και της λογικής. Σήμερα στις ΗΠΑ –ανέκαθεν στις ΗΠΑ– ο λόγος περί παλιού, καλού καιρού που χάθηκε δίνοντας τη θέση του στο σύγχρονο κομφούζιο, μαρτυρεί άγνοια της ιστορίας· ταυτοχρόνως, είναι μια συναισθηματική στρατηγική, μια παρηγοριά που υπονοεί ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα στο μέλλον εφόσον τα καταφέραμε τόσο υπέροχα στο παρελθόν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή