H τραγωδία στο Μάτι δεν μπορεί ασφαλώς να συγκριθεί με τη φωτιά αυτής της εβδομάδας στη Βορειοανατολική Αττική. Εκεί βρήκαν τραγικό θάνατο 104 συμπολίτες μας, εδώ έχασε τη ζωή της μια γυναίκα. Εκεί, πολλοί από αυτούς που βρέθηκαν σε θέση ευθύνης έδειξαν εγκληματική αμέλεια ή ανικανότητα, εδώ ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε σχετικά καλύτερα, έστω κι αν δεν μπόρεσε να περιορίσει τη φωτιά στα αρχικά της στάδια. Αποφασιστική ήταν βέβαια αυτή τη φορά η συμβολή του 112, που πριν από έξι χρόνια δεν υπήρχε.

Οι σημερινοί κυβερνώντες απέφυγαν επίσης να εκτεθούν όπως οι προκάτοχοί τους εκείνο το φρικτό καλοκαίρι του 2018: όλοι θυμούνται τη «σύσκεψη» όπου έκρυβαν τους νεκρούς, τις δηλώσεις για την «ασύμμετρη απειλή» και τα «σκοτεινά κέντρα», την επίσκεψη του τότε υπουργού Αμυνας στον τόπο της τραγωδίας, την ατάκα της τότε περιφερειάρχου για τη «στραβή» στη βάρδια της. Η αλαζονεία τώρα ήταν λιγότερο έκδηλη. Αλλά δεν αποτράπηκαν ούτε τα τεχνάσματα ούτε οι υπερβολές. Η κλιματική αλλαγή, για παράδειγμα, έπαιξε τώρα, όπως και τότε, βαρύνοντα ρόλο στην εξάπλωση της πυρκαγιάς, αλλά η επίκλησή της δεν μπορεί να δικαιολογεί την παταγώδη αποτυχία της πρόληψης, τώρα, όπως και τότε. Δηλώσεις όπως «ευτυχώς επλήγησαν λίγοι από την πυρκαγιά» ή «εδώ κάηκε και το Τολέδο» είναι περιττές. Μερικές φορές χρειάζεται λιγότερος θόρυβος και περισσότερη δουλειά.

Η προστασία του δάσους, δηλαδή της ζωής των παιδιών μας, δεν προσφέρεται για μικροκομματική εκμετάλλευση. Δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε τον αριθμό των πυρκαγιών που έχουν εκδηλωθεί επί ΝΔ με εκείνες που ξέσπασαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Εχει νόημα, αντιθέτως, να καταγράψουμε και να θυμόμαστε ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια έχουν καεί 700.000 στρέμματα στην Αττική. Εχει νόημα να ερευνήσουμε γιατί ορισμένες περιοχές καίγονται ξανά και ξανά, με αποτέλεσμα να μην έχουν πλέον τη δυνατότητα φυσικής αναγέννησης. Εχει νόημα να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους τόσο τον αποφασιστικό ρόλο της πρόληψης όσο και το μέγεθος του κινδύνου που συνιστά για το περιβάλλον η κλιματική αλλαγή. Χρειάζεται, με άλλα λόγια, να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Και να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές ως εθνική απειλή.