Συνήθως, όπως λέγεται, τις εκλογές δεν τις κερδίζουν οι αντιπολιτεύσεις. Τις χάνουν οι κυβερνήσεις (Paul Lazarsfeld), με την αδράνεια, τις ανακολουθίες και τις λαθεμένες επιλογές τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις την πολιτική ατζέντα δεν την επιβάλλει η αντιπολίτευση, ασκώντας κριτική και προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις. Ερχεται σαν αποτέλεσμα πράξεων της κυβέρνησης που πυροδοτούν αντιδράσεις, αγανάκτηση και μαχητικές κινητοποιήσεις. Μονάχα στις σπάνιες περιπτώσεις που οι πολιτικές προτάσεις του αντικυβερνητικού μετώπου σηματοδοτούν ένα είδος μεταβολής του πολιτικού παραδείγματος (όπως «δομική αντιπολίτευση», παλαιότερα, στην Ελλάδα, «συθέμελη αλλαγή» τότε στη Γαλλία και επίθεση κατά του κρατισμού από τη Μάργκαρετ Θάτσερ) θα μπορούσε το όποιο αντικυβερνητικό μέτωπο να πάρει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή