Οταν το μόνο που μένει είναι η τέχνη

Κάπου στις αρχές αυτού του αιώνα έμαθα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο κατάρτισε έναν κατάλογο με τις δέκα πιο σημαντικές ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Μία από αυτές ήταν η διάσωση ορισμένων περίφημων έργων τέχνης που φιλοξενούνται στην Εθνική Πινακοθήκη. Η ανησυχία της κυβέρνησης αναφορικά με την ασφάλεια αυτών των πινάκων ζωγραφικής καταρρίπτει τον ισχυρισμό ότι η υψηλή τέχνη έχει πεθάνει. Οι κλασικοί πίνακες ενδεχομένως να μοιάζουν άνευ νοήματος σε έναν κόσμο ο οποίος πνίγεται μέσα στην επιπολαιότητα και το «περιεχόμενο», επειδή σε καιρό ειρήνης έχουμε την πολυτέλεια να αποσπάται η προσοχή μας. Ομως, ο πόλεμος αλλάζει την εξίσωση. Οταν μια χώρα τιμά την πολιτική της ταυτότητα εξίσου με το έδαφός της, τους φυσικούς της πόρους και τους χρηματοοικονομικούς θεσμούς της, τότε η τέχνη μπορεί να καταστεί πεδίο μάχης.