Αν ένα πρόσωπο, πέραν του κυριαρχικού στο μήκος τα τελευταία χρόνια Μίλτου Τεντόγλου, μπόρεσε να μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτό θα ήταν σίγουρα του Αρμαντ Ντουπλάντις. Ξεπερνώντας πια το ιερό τέρας του επί κοντώ, Σεργκέι Μπούμπκα, ο σουηδός υπεραθλητής κατάφερε να πετύχει κάτι το οποίο ξεχωρίζει τους μεγάλους αθλητές από τους πραγματικά σπουδαίους: αφού νίκησε όλους τους αντιπάλους, χωρίς να φαίνεται πως κάνει κάποια υπερπροσπάθεια, έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ και ξεπέρασε τον ίδιο του τον χαρισματικό εαυτό. Η προσπάθεια να ξεπερνάς τον εαυτό σου όταν θεωρείς πως δεν έχεις αντιπάλους είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των πρωταθλητών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή